Dampf am Furka IV
Dag 2
Ook de tweede dag van een driedaags foto-evenement was een feestje. Het begin van deze zesde september begon voor de fotografen in het op 2163 meter hoog gelegen station van Furka. Terwijl loc HG 4/4 704 de direct al priemende ochtendzon op de draaischijf begroette, werd een reizigerstrein die werd getrokken door de HG ¾ nr. 9 een paar keer kort de aangrenzende Scheiteltunnel ingedrukt. Om rokend voor de fotografen naar buiten te rijden. Meestal is er bij dit soort sessies genoeg ruimte in de dienstregeling ingebouwd om even te wachten voor de onvermijdelijke wolk voor de zon is verdwenen. Maar te lang wachten in de tunnel betekent dat er een brandalarm afgaat. Dus was het naar binnen en vrijwel meteen ook weer naar buiten. Desondanks konden foto’s in de zon worden gemaakt.

Met loc 9 en een trein weer vol figuranten die de jaren twintig en dertig uitbeeldden, ging het vervolgens in etappes richting Realp. Daarbij werd bij bekende en minder bekende fotopunten uitgestapt. Waarbij alle tijd werd genomen om de deelnemers naar locaties te laten lopen die wat verder weg lagen.



Terwijl loc 704 van het toneel was verdwenen en het nodige heen en weer geschuif over het spoor werd tegen het begin van de middag met loc 9 (reizigerstrein) en loc 4 (goederentrein) het station van Gletsch bereikt.
Het grote logementsgebouw achter de draaischijf was inmiddels van zijn steigers ontdaan maar een fotosessie met dit karakteristieke, met natuursteen gebouwde pand op de achtergrond was helaas nog niet mogelijk. Daarvoor was de voorgrond nog te rommelig. De actuele stand van dit gebouw toonde wel aan hoe professioneel het saneringsproces tot dusverre was verlopen.

Vanuit Gletsch werden een paar mooie schijnvertrekken met beide treinen richting Oberwald uitgevoerd. Waarbij zo’n een kilometer buiten deze plaats weer werd samengewerkt met een paar oldtimer auto’s. Zoals de vooroorlogse oer-Zwitserse FBW postbus, een juweel op vier luchtbanden. Ook een fraaie Jaguar X.K 140 voegde zich bij dit illustere gezelschap. Al vormde deze rode portauto een dissonant. Deze werd immers na de oorlog gemaakt en paste daardoor niet binnen het thema.





Het aanvankelijke plan om deze dag te eindigen in Oberwald ging in droge lucht op. Door de langdurige droogte die deze zomer ook dit deel van Zwitserland had getroffen zat er te weinig water in het Sprinkler-achtige blussysteem dat gedeeltelijk tussen Oberwald en Gletsch is aangelegd om bij brandjes die door de stoomlocs worden veroorzaakt meteen de kop in te drukken. Daardoor mocht de stoomtractie hier geen dienst doen. Een dag eerder was nog contact met het kanton gezocht of van deze oekaze kon worden afgeweken. Er was immers in de week voorafgaande aan de fotodriedaagse nogal wat regen gevallen. Maar de betrokken ambtenaren waren niet te vermurwen. Het was en bleef ‘njet’.
Dat betekende ook dat het laatste gedeelte van de reis met dieselloc 62 moest worden voortgezet. De rit Gletsch-Overwald werd zodoende een weinig romantisch slotakkoord. Daar stond tegenover dat er in Gletsch nog een avondvullend programma werd aangeboden. Met drie stoomlocs op een rij, gehuld in een speciaal voor dit doel meegenomen floodlight. Enige spelbreker was de regen. Die kwam op een gegeven moment met bakken uit de hemel. Gelukkig was een grote paraplu aanwezig en konden stemmige opnamen van de locs 4, 9 en 704 worden gemaakt. Al met al toch een geslaagde tweede dag.




Tekst Guus Ferrée 0 foto’s Sevrien Ferrée


Het blijft genieten van deze beelden met een een mooi verhaal erbij. Je wordt ( bijna) uit nieuwsgierigheid gedwongen om het eens in het echt in Zwitserland te gaan bekijken.
Overigens lid worden van onze vereniging mag ook!
Prachtige serie foto’s en verslag
Wat een mooi verhaal! Iets waar de DFB trots op kan zijn.